در روستا یکی از آثار ارزشمند دوران سلجوقی (قرن پنجم هجری)جای گرفته   است .این مسجد همانند مساجد دوران سلجوقی به سبک چهار طاقی ساخته شده وگنبد بسیار زیبایی بر اضلاع چهار گانه به واسطه چهار فیلپوش استوار گردیده است. مسجد کنونی عبارت از یک شبستان گنبددار ودو شبستان در طرفین آن که شبستانهای اخیر از مصالح خشت وآجر های حاصل از تخریب دیوارهای قدیمی ساخته شده وسقف آن چوبی است .در داخل آن نقاشی هایی بر روی گچ دیده می شود نقش ها دارای طرح های گیاهی هستند که از طرح های معماری آل بویه می باشند . کتیبه هایی با استفاده از گچ به صورت گچبری برجسته به خط ثلث که مربوط به آیات سوره حشر می باشد بر روی بدنه مسجد نقش بسته است همچنین استفاده از رنگ برای نقش آفرینی کتیبه های قرآنی واسماء مقدس دیده می شود.درمحراب مسجد به کتیبه جالبی به خط نسخ زیبا مزین شده که  است وحکایت از احداث آن در سال 413هجری قمری دارد.. گنبد آجری مسجد بر روی روی چهار رومی استوار است وفضای زیر آن شامل قاب بندیهای مزین به نقوش مهری ،خطوط کوفی، کتیبه ها وترنج های گچبری شده می باشد قسمت بالای محراب مسجد به سبک معماری ال بویه، در شکل های مختلف وبا تاقبندی های زیبا تزئین شده است . این مسجد از آثار ارزشمند اوایل قرن پنجم هجری قمری است که قابل مقایسه با شبستانهای مسجد جامع قزوین وسجاس پیراحمد زهرنوش ابهرمی باشد .این اثر درتاریخ 1341 به شماره 433 درفهرست آثارملی ثبت شده است .