طبق سنت رایج مناطق سردسیر ، که بنای حمام را در حدود 5/2 متر پایین تر از سطح زمین های اطراف می ساختند این بنا نیز از این امر تبعیت نموده است. این امر به دلیل حفظ گرمای حمام و هم به جهت انتقال آسان آب به حمام می باشد. مصالح اصلی استفاده شده در بنا از آجر است. از آجر در ساخت قسمت عمده دیوارها و طاق ها استفاده شده است. علاوه بر آجر، لاشه سنگ نیز در قسمت هایی از  دیوارها به کار رفته است. ملاط به کار رفته همراه با مصالح ساختمانی دیگر همچون بیشتر حمام ها، آهک و یا مخلوطی از آهک و گل یا ماسه است. البته با تعمیرات غیراصولی اهالی، هم اکنون پوشش دیوارهای داخلی بنا از سیمان و یا گچ خاک می باشد که از این ماده برای پوشش دیوارها و سقف نیز استفاده شده است. در این بنا، فضاها به صورت متراکم در کنار یکدیگر قرار دارند و دسترسی به همدیگر از طریق ورودی ها و راهروهایی که در کنار آن ها تعبیه شده ، امکان پذیر است. اما فضاها در یک محور و راستای هم قرار ندارند. به طوری که بینه ورودی در یک محور و سربینه و خزینه در محوری جداگانه و موازی آن ها ساخته شده است. حمام از نوع زیرزمینی و با چندین پله دسترسی به داخل آن امکان پذیر است.

بنا به گفته ی اهالی، پیشینه حمام به دوره ی زندیه می رسد ولی در حال حاضر اثر مکتوبی از این اثر برجای نمانده است. آن چه که در مورد بنا قابل مشاهده است دخل و تصرفات زیادی است که در آن صورت گرفته است. به هرصورت این بنا متعلق به دوره ی متأخر اسلامی می باشد. نام بنا نیز از اسم شهر زرین آباد گرفته شده و به حمام زرین آباد در بین اهالی مشهور است.