این سیلو در زمان جنگ جهانی دوم ( حدود سالهای 1940تا 1945 میلادی ) توسط آلمانیها در محل فعلی ساخته شده و در زمان ساخت این بنا در خارج از محدوده شهر قرار داشته است ........
سیلو با ظرفیت 1000 تن گندم و مجهز به دستگاههای کامل بوجاری گندم بوده وگندم ورودی به سیلو پیش از انجام کامل عملیات بوجاری و بصورت گندم پاک وارد 4 مخزن 250تنی میشده که درون ساختمان سیلو تعبیه گردیده است.
سیستمی که سبب حرکت دستگاهها در سیلو میشده یک موتور بوده که نیروی مولد را تولید و از طریق تسمه های چرمی به دستگاهها انتقال می یافته است. شرکت سازنده ژنراتور سیلو شرکت زیمنس وکارخانه سازنده دستگاهها کارخانه میاگ میباشد که هنوز به طور سالم موجود بوده و شامل دستگاههای الک بوجاری ، دستگاه حلزونی ( اسپیرال امروزی ) ، دستگاه شن گیر ، دستگاه تریبور ، واپراتور کاسه ای میباشد که به ترتیب برای جداسازی ذرات درشت و مواد خارجی ، جداسازی سیاه دانه ، جداسازی ذرات شن ، ماسه و انتقال گندم بین طبقات میباشد این سیلو در آن روزگار جوابگوی ذخیره گندم با جمعیت 10هزار نفری منطقه خمسه ( نام قدیم زنجان ) بمدت 8 ماه یوده است .این بنا 4 طبقه بوده ویکی از نکات قابل توجه در این ساختمان عدم استفاده از جوش ( جوشکاری ) جهت اتصالات قسمتهاای فلزی میباشد وکلا در نرده ها و سایر قسمتها از پرچ وپیچ استفاده شده است .این مجموعه متعلق به شرکت غله و خدمات بازرگانی منطقه 14 استان زنجان با حمایت و همکاری سازمان میراث فرهنگی استان به منظور آشنایی هرچه بیشتر هموطنان عزیز علی الخصوص دانش آموزان و دانشجویان با تاریخچه نگهداری گندم بعنوان مقدس ترین برکت الهی و همزمان با ایام بیست و نهمین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی بعنوان موزه افتتاح گردید.
این بنا در تاریخ 1/9/89 به شماره 28015 در فهرست آثار ملی کشور به ثیت رسیده است.