وقتی  استاد امیر اعلم غضنفریان دوره ی ابتدایی را اغاز کرد هوش و ذکاوت خود را نشان داد و لذا سال بعد را با یک جهش پشت سر نهاد و یک سال  از سایر هم سالان خود جلو افتاد.

دوران راهنمایی را در مدرسه 22 بهمن پشت سرگذاشت. یکی از همکلاسی های ایشان درباره ی وی می گوید: من مبصر کلاس بودم ، آرزو به دلم ماند یک بار نام او را در فهرست شلوغ های کلاس بنویسم. ایشان در کلاس واقعا اسوه و الگو بودند. دوران راهنمایی و دبستان را در با نمرات ممتاز در مدت هفت سال به اتمام رساند.

ایشان در دبیرستان امیرکبیر زنجان که یکی از دبیرستان های بسیار خوب آن زمان بود در رشته ریاضی آغاز به تحصیل کردند و در آن جا بود که آماده افتخار آفرینی برای ایرانیان شدند. زیرا نبوغ فکری و کمال ادب و احترامی که ایشان نسبت به اطرافیان قایل بودند همگان را برآن داشت که منتظر افتخارات یکی پس از دیگری او باشند.

اثار نبوغ ایشان  در دوران  دبیرستان کاملا اشکار بود، رقبای درسی او که اغلب دانش اموزان ساعی و درس خوانی بودند (به طوری که در اولین کنکور به جز یک نفر همه به دانشگاه راهی شدند) توان خودنمائی در مقابل او را ندیدند.آماده بودن او در کلاس درس ریاضی و هوش و نبوغ و علاقه اش به آن رشته  باعث شد که در تاریخ ایران اولین کسی باشد که توانسته مدال جهانی علمی را به ارمغان بیاورد.وی در المپیاد کشوری ریاضی مقام اول را کسب کرد و در سال 1367در کشور استرالیا مدال نقره جهانی آن رشته را به دست آورد.

تحصیل در دانشگاه صنعتی شریف

 در همان سال پس از تصویب طرح معافیت پذیرفته شدگان المپیاد های علمی از کنکور سراسری ، در رشته الکترونیک در دانشکده برق دانشگاه صنعتی شریف مشغول تحصیل شدند. او همانند سایر دانشجویان در خوابگاه حداقل شش نفری بدون اینکه از کوچکترین امکانات خاصی بر خوردار باشد ، به تحصیل پرداخت.

او چندین مرتبه در کلاس  های ریاضی شرکت می کرد و با نبوغی که نشان میداد  استادان به او پیشنهاد می کردند در رشته ی ریاضی ادامه تحصیل بدهد.با وجود اینکه به علت احترامی که به آنها قائل بود  به حرفشان گوش می داد و در کلاس ها تا اخر ترم شرکت می کرد ولی به امتحان نمی رفت و می گفت : من دانشجوی برق هستم و به آن علاقه دارم.

ایشان در مدت چهارسال و نیم موفق شدند که دوره ی کارشناسی را با معدلی ممتاز یعنی 19.05 به پایان برسانند در دوران تحصیل دانشجوی نخبه و جوان زنجانی، در گروه موسیقی دانشگاه شریف فعالیت خود را اغاز کرد و پیشرفت او در زمینه موسیقی و هنر نواختن پیانو چنان حیرت آور بود که گویی ایشان این کار را از دوران کودکی آموخته اند.

مهندس غضنفریان به عنوان برترین دانشجوی دانشگاه صنعتی شریف شناخته شد و این بار نیز بدون ازمون ورودی ، براساس قانونی که ادامه ی تحصیل برترین دانشجوی کارشناسی در دوره ی کارشناسی ارشد بدون کنکور ممکن می ساخت ، مشغول تحصیل  در دوره ی کارشناسی ارشد در گرایش الکترونیک شد و در عرض سه ترم موفق به اتمام این دوره با معدل 19.20 شد که تا به امروز بالا ترین معدل دوره ی کارشناسی ارشد  در عرض سه ترم در دانشگاه صنعتی شریف است.

در حالی که پس از افتخار آفرینی دکتر غضنفریان در کشور استرالیا درخواست های متعددی از ایشان مبنی بر  ادامه ی تحصیل در کشور های خارجی ، بورس و حتی پناهندگی کشور های مختلف شده بود ولی ایشان همه آنها را رد و تا مقطع کارشناسی ارشد در ایران تحصیل کردند؛ اما پس از اتمام دوره ی کارشناسی ارشد ، شوق و رغبت ایشان  برای تحصیل بیشتر و عالی علم  و توصیه استادان راهنمای وی ؛ باعث شد  تا استاد امیر اعلم غضنفریان برای ادامه ی تحصیلات تکمیلی با کارنامه ای غرور آفرین  به کشور امریکا و برترین دانشگاه فنی جهان ،اسنفورد راهی شود.

تحصیل در امریکا

ایشان در رابطه با سفر به کشور امریکا گفته اند : احساس می کنم می توانم در آن جا علم بیشتری کسب کنم و به همین دلیل است که به امریکا می روم. وی در استنفورد شروع به تحصیل در گرایش دیگری در رشته الکترونیک را کرد و توانست در همان رشته دکتری خود را دریافت کند.

 استاد غضنفریان در امریکا نیز سبب افتخار تمام ایرانیان که در دانشگاه های خارج از کشور در حال تحصیل می باشند، شد. وی در آزمون ورودی به مقطع دکتری دانشگاه استنفورد رتبه  سوم را کسب کرد تا بار دیگر مایه ی مباهات ایرانیان باشد. روی هم در مدت چهار سال و سه ماه دکتر امیر اعلم غضنفریان در امریکا تحصیل کرد که معدل دوره ی کارشناسی ارشد ایشان : 4.2 از 4.0GPA (چهار و دو دهم از چهار)! که نشان از نبوغ و فعالیت و پشتکار این دانشمند فرهیخته و فرزانه ی ایرانی و زنجانی است. در توضیح برای این معدل پدر ایشان استاد حسن غضنفریان می گوید: امیر در کلاس درس همیشه و در همه دوره های تحصیلی  فعال بود . این نمره های همان نمره هایی است که استادان وی قول اضافه کردن آن نمره ها را در نمره های امتحانی داده اند و آن نمره ها به بیست های امیر اضافه شده و معدل او از حد مجاز هم بالا تر شده است.

ایشان در مقطع دکتری هم معدل :4.0 از 4.0 GPA را کسب کردند تا کارنامه ی خود را رنگین تر کنند.

عنوان پروژه ی مقطع دکتری ایشان : پردازش کامپیوتری فیلم های تراشه های کوچک الکترونیکی(     (Microchip )در ابعاد یک میلیونیوم متر بود.

امیر اعلم غضنفریان نه تنها، دانشمندی پژوهنده و ساعی بود بلکه یک انسان به تمام معنا به شمار می رفت؛ او در عمر کوتاه 28 ساله خود،همواره در مسیر علم و آموزش گام نهاد و اخلاق و رفتار و باعث شده بود که هر کسی او را می شناسد برایش احترامی خاص قائل باشد.

در سال 1998 میلادی همزمان با تکمیل پایان نامه ی دکتری،موفق شدند هفت مقاله ی علمی خود را در مجلات به چاپ برسانند و در کنفرانس های علمی ارائه دهند. اما متاسفانه در اوج شکوفایی علمی استاد امیر اعلم غضنفریان علائم بیماری سرطان لنف در ایشان ظاهر شد.

 زندگی کوتاه اما پربار

فرزند نابغه زنجان نه تنها در حل مسائل علمی و غلبه برآن ها تبحر خیره کننده ای داشت که همگان را وادار به تحسین می کرد، بلکه در مقابله و مبارزه با بیماری و تلاش برای غلبه بر آن امیری اعلم بود، به طوری که در سراسر دوره ی درمان استوار و امیدوار بود ولی در نهایت مانند همه ی مخلوقات پروردگار  یکتا تسلیم امر پروردگار شدو گویی تقدیر او این بود که جسم وی در مقابل بیماری سرطان بیش از نه ماه را تحمل نکند و نام او به عنوان عنوان دانشمندی که اولین مدال علمی المپیاد دانش اموزی را به ارمغان اورده و به عنوان  شخصیتی علم جو که در طول عمر خود سراسر افتخار آفرینی کرده است در تاریخ ایران و زنجان مانند ستاره ای پرنور و پایان ناپذیر بدرخشد.روز شنبه در میانه پاییز سال 1378 و همزمان با مبعث رسول اکرم(ص)، روح بزرگ ایشان از کالبد جسم شان جدا شد و به سوی ابدیت پرواز کرد.

 مدتی قبل از وفات ایشان علائم بیماری سرطان به طور کلی ناپدید شده بود و چندی بعد دوباره و این بار با قدرت شروع به فعالیت کرد.گویی خود او از سفرش اطلاع داشت، از این رو از نزدیکانش خواست تا عبارتی را که از مهاتما گاندی بر روی سنگ مزارش بنویسند که مضمون آن عبارت این است:

 در دنیا چنان زندگی کن که گویی فردا خواهی مرد و چنان بیاموز که

گویی تا ابد زنده خواهی ماند.

دانش، نبوغ و به طور کلی شخصیت استاد غضنفریان در سطحی بود که استاد راهنمای دوره ی دکترایش  درباره ی توانایی های علمی ایشان چنین اظهر نظر می کنند:

من در تمام دوران تدریس در دانشگاه و تحقیقات علمی خود دانشجویی مانند ایشان نداشته ام و شاید تا آخرعمرنیز دیگر دانشجویی مانند ایشان نداشته باشم.

امید است که جوانان دانش جو با گام نهادن در راه علم باعث زنده کردن یادونام تمام بزرگان جامعه علمی گذشته و آینده باشند.

دانش مانند آتش است،به خودی خود روشن نمی شود ولی وقتی روشن شد به خودی خود گسترش می یابد.جانسون

روحش قرین آرامش