مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان زنجان گفت: هویت بناهای تاریخی به عنوان یک اصل باید در زمان مرمت حفظ شود و الحاق هر بخشی، اصالت بنا را خدشه دار نکند.
به گزارش روابط عمومی اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری زنجان به نقل از ایرنا، یحیی رحمتی روز شنبه افزود: هر آنچه که به بناهای تاریخی در زمان مرمت، الحاق بخش جدید یا ایجاد کاربری اضافه می شود باید نمایانگر شناسنامه تاریخی و معماری دوران معاصر را داشته باشد.
او با بیان اینکه میراث فرهنگی، مشکلی با تعریف کاربری های خاص برای بناهای تاریخی ندارد، یادآورشد: مگر آنکه آن کاربری در تضاد با بنا، معماری و تاریخ و تمدن آن منطقه باشد.
رحمتی اظهار داشت: موضوعی که مشکل ساز می شود، نبود آگاهی کافی نسبت به ضوابط و اصول معماری است.
مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان زنجان گفت: برای تمام اماکن دارای ارزش تاریخی هم سازمان میراث فرهنگی و هم دیگر دستگاه های بهره بردار در بخش دولتی و خصوصی، موظف به حفظ بنا با تمامی ضوابط حاکم بر آن هستند.
او خاطرنشان کرد: نبود آگاهی به این ضوابط موجب آسیب رسیدن به بنا می شود، مجموعه آسیب هایی که در امامزادگان و بقاع متبرکه به فضاهای تاریخی وارد شده است، از همین دست به شمار می آید.
رحمتی بقعه قیدار نبی را هم یکی از بناهای تاریخی آسیب دیده برشمرد و ادامه داد: موضوع بهره برداران و امنای محلی درخواست توسعه فضاهای مورد نیاز زائران و مسافران را داشتند اما ناآگاهی از ضوابط، امروز به موضوع تنش میان میراث فرهنگی و متولیان آن حوزه تبدیل شده است.
مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان زنجان گفت: توسعه فقط در ساختن فضاهای الحاقی پیرامونی تعریف نمی شود و همواره طی تاریخ موضوع الحاق فضاهای جدید چنان هوشمندانه انجام شده که به شناسنامه معماری عصر خود تبدیل شده است.
او با بیان اینکه کسانی که این الحاقات را اجرا کرده اند، سواد معماری برای بنای مورد نظر را داشته اند، تصریح کرد: آنچه که در دوران معاصر در بناهای تاریخی به خصوص در بقاع متبرکه به بنا اضافه می شود، نمی تواند شناسنامه تاریخی دوران کنونی باشد.
رحمتی تاکید کرد: به طور معمول در این بناها از مصالح نا متجانس استفاده می شود، معمار سبک هایی را به کار می برد که در هیچ دورانی وجود ندارد و مصالحی که استفاده می شود گاه فضای مذهبی دیگر ادیان را متبلور می کند.
مرمت بقعه قیدار نبی طی سال های گذشته به علت ایجاد تغییرات چشم گیر در بخش بدنه تاریخی بقعه که بیش از 400 سال قدمت دارد، حاشیه های بسیاری به دنبال داشته است.