شايد 428 سال پيش كه مير معصوم بكري سفير فرهنگي اكبر شاه گوركاني راه دور و درازي را از هند به ايران پيمود و سنگ نوشته يادماني از خود در سلطانيه به جا گذاشت فكرش را هم نمي كرد كه بعد اينهمه سال هنوز هم آن گنبد با كوله باري از هنر و خاطره پابرجا باشد و سنگ نوشته او نيز در فهرست آثار ملي مملكتي قرار گيرد كه جاي عبرت از جاه و جلال و شكوهي كه در شعر سنگ نوشته آورده است به وجود اين بناي عظيم تاريخي افتخار مي كنند.
حالا بنايي 700 ساله كه در جهان شهره است و مايه اعتبار و آبروي ميراث فرهنگي و آثار تاريخي استان زنجان، سنگ نوشته اي در خود جاي داده كه در آن 428 سال پيش چنين بر آن نوشته شده است:
"ديدم چغدي نشسته در صبح پگاه بر كنگره مقبره شروان شاه
فرياد كنان ز روي عبرت ميگفت كو آن همه حشمت و كجا آن همه جاه
بتاريخ 1012كه نزد شاه اقليم گير شاه عباس ازهند برسالت آمده بود اينجا رسيد قايله وراقمه معصوم الترمذي اباوً السبزواري اماً و البكري موطناً و النامي تخلصاً. "
دوران شاه عباس صفوي بود كه مير معصوم بكري بعد از سه نسل خود كه ساكن قندهار بودند به فرمان پادشاه گوركاني رنج سفر از هند به ايران را به جان خريد و در هر 170 كيلومتر يك سنگ نوشته از خود به يادگار گذاشت.
پدر مير معصوم بكري از سادات خراسان بود . او در سال 944 ه ق در هند بدنيا آمد وبعدها به دربار اكبرشاه پادشاه هند راه يافته و در سال 1011 ه ق با لقب "امين الملكي" از جانب پادشاه هند به عنوان سفير فرهنگي به دربار شاه عباس صفوي آمد تا نامه اي را تقديم پادشاه ايران كرد .
مير معصوم نويسنده ، شاعر ،خطاط و تاريخ نگار بزرگ دربار جلال الدين اكبر بود و "نامي" تخلص داشت .
او در زمان حضور خود در ايران در هر 170 كيلومتر يك سنگ نوشته از خود به يادگار گذاشته كه يك نمونه آن در هنگام عبور از سلطانيه باقي مانده است .
تمامي سنگ نوشته ها از نظر مضمون و محتوا شبيه بهم فقط در تاريخ تفاوت دارند و سنگ نوشته استان زنجان در تربت خانه گنبد سلطانيه نگهداري و در معرض تماشاي بازديدكنندگان است .
حالا بعد 428 سال فهرست آثار ملي ايران زمين نام اين سنگ نوشته صفوي را نيز در خود جاي داده است و نام مير معصوم بكري بار ديگر در اين كشور جاودانه شده است.
*اين وجيز به روايت الهه اسرافيلي به نقل از پرستو قاسمي مسئول امور موزه هاي اداره كل ميراث فرهنگي استان زنجان مكتوب شده است.