روستای خویین یکی از روستاهای بخش حلب و از توابع شهرستان ایجرود می باشد. این روستا از نظر موقعیت جغرافیایی از سمت شمال به روستای سعیدآباد، از جنوب به روستای سفیدکمر و شهر حلب، از شرق به آرکویین و از غرب به روستای ملاپیری منتهی می شود. فاصله این روستا از زنجان 64 کیلومتر است.

دره سرسبز خویین با بهره گیری از امکانات طبیعی و مناسبی چون، آب و هوای مناسب و متبوع، خاک حاصلخیز و همچنین قرارگیری بر مسیر کاروان رو، از دیرباز مورد توجه گروه های مختلف انسانی بوده است. آثار تاریخی فرهنگی بی نظیر و متعدد این روستا حکایت از پیشینه ای بسیار تاریخی در قرون مختلف را داراست.

راه اصلی

مسیر اصلی روستا از طریق جاده آسفالته زنجان به بیجار میسر می باشد. روستای خویین در جهت غرب و شمال غرب از طریق راه مالرو با روستاهای همسایه در ارتباط است.

شرایط فعلی روستا

امروزه به استثنای خرابه های تپه شمالی که قسمتی از بافت تخریب شده قدیم روستا را نشان می دهد و برخی از منازل ساحل جنوبی مسیل، بسیاری از خانه ها نوسازی شده اند و شکل جدیدی به خود گرفته اند.

جمعیت

جمعیت فعلی روستا 20 خانوار، 100  نفر بوده که به صورت دایمی در آن زندگی می کنند.

گویش خویین دیلی

از قدمت و پیشینه تاریخی گویش خویینی اطلاعاتی در دست نیست. ولی از قدمت شاخه بالاتر آن به علت وجود واژه های پهلوی، باید متذکر شد که یکی از زبان های  ایران باستان است.

محصولات کشاورزی

آب کشاورزی روستا از چشمه آبی که از ارتفاعات ضلع شمالی روستا جاری است تأمین می شود. فراورده های کشاورزی شامل: گیلاس، گردو ، آلبالو، گندم، جو، انگور ، هلو، بادام ، سیب، زرشک وحشی ( از این محصول خورشت زرشک درست می کنند همانند خورش فسنجان)، زردآلو

پوشش گیاهی

این روستا از نظر پوشش گیاهی و مراتع برای چرای دام مناسب می باشد. علاوه بر این گیاهانی چون: گل گاو زبان، خاکشیر، گل ختمی، شیرین بیان و بابونه مصرف دارویی دارند.

قبرستان

گورستان قدیمی روستا در شیب ارتفاعاتی واقع شده که بنای میل خویین واقع شده و مساحتی حدود 4 هکتار را به خود اختصاص داده است.