این غارها  به خاطر دوقولو بودن در اصطلاح محلی به قوشا زاغا (زاغه دو قولو)شهرت یافته است. این غار از دشتی که در جلوی آن گسترده شده، قابل مشاهده است و دستیابی به آن به راحتی امکان پذیر است. شیب جلوی غار به درهّ ای ختم می شود که سیلاب ها و جریان های آبی فصلی در گذشته در آن جریان داشته اند وبه احتمال زیاد قسمتی از آب مصرفی ساکنان آن را این سیلاب ها و جریان های آبی فصلی تامین می کرده است و از طرفی وجود دو منطقه پر آب کرسف و سهرورد در منطقۀ  چشم انداز این غار خیال ساکنان آن را در خصوص تامین آب مصرفی آسوده می کرده است و از جنبه دیگر اینکه گونه های گیاهی و جانوری که در کنار این منابع زندگی می کرده اند شکار خوب و قابل دسترسی را در اختیار ساکنان آن قرار میداده و  می توانسته غذای روزانۀ آنان را تامین کند. لذا این عوامل می توانسته پناهگاه سنگی قوشازاغا را به عنوان محل مناسب وامنی برای ساکنان پیش از تاریخی این منطقه مطرح سازد.

یک نمونه سنگ مادر دیسکی، 20 تراشه و 3 تیغه از این محوطه بدست آمده است. یک تراشه سوخته در مجموعه وجود دارد. 7 نمونه هم دارای پوسته هستند. جنس دست ساخته ها شامل 6 نمونه سنگ آذرین (25%) و 18 نمونه سنگ چرت (75%) که اکثرا خاکستری هستند ساخته شده اند.

4 تراشه و 2 تیغه که همگی دارای رتوش ساده هستند و به لحاظ گونه شناسی در گروه خاصی طبقه بندی نمی شود.